"Vicdan", azap için bir aracı olduğunda sağlıksızdır. Yapılan hatalar veya benzeri bir sakatlık, vicdanı acıtır; azap olur. Halbuki vicdan insanoğlunun en güzel duygusudur bence. Vicdanı, yapılan hatalarda azap çekmek için değil de, "doğru" yaşamak için kullandığında "insan" oluyorsun işte.
Vicdan sahibi hiçkimse, haketmeyen bir insanın canını yakmaz; haketmeyen bir insanı mutlu etmez. Mutluluk torbasından hakkaniyetli bir dağıtım yapması gerektiğini bilir. Vicdan sahibi insan, kimse bilmeden yapar heşeyi. Kendi için doğru yaşar. Yalan, hataları gizler. Gize ihtiyaç duymaz vicdan sahibi insan, çünkü gerçek vicdan insanın kendine dönüktür. İnsanın ise kendisinden gizi olmaz. Vicdan insanın yol haritasını çizer. Doğru karar vermesini, doğru yolu seçmesini sağlar. Savrulmayı önler, hataya izin vermez. Aklı ve yüreği birlikte tutar. Kendi için doğru yaşamayı sağlayan vicdan, herkes için doğruyu yaratır. Kimseye eksik vermez, kimseden fazla almaz, kimseye zarar vermez. Vicdan sahibi insan kimseyi üzmez diye birşey yoktur. Doğru, yanlış insanları üzer. Bu yüzden zordur, vicdanı güçlü insanın yaşaması.
Ankara, 23.07.2008
