Baharı karşıladım bugün. Güneşi içimde hissederek, Ankara'nın sokaklarını adımladım 9 yaşındaki yeğenimle. Yüksel caddesi, Sakarya, Kolej, Kurtuluş Parkı... Yürüdük durduk. Alışveriş merkezlerinin karanlığından, sokakların neşesine kavuştuk baharla beraber. Heryer cıvıl cıvıl insan. "Melih Gökçek, elini cebimden çek" sloganıyla ulaşım zammına karşı yürüyenler, Tiyatro Festivali kapsamında gösteri sergileyen sokak tiyatrocuları, darbuka çalıp oynayan Roman çocuklar, kulakların pasını silen sokak müzisyenleri ve gezen, dolaşan, öpüşen insanlarla canlanmıştı tüm sokaklar. İnsanı, evinin kocaman bahçesinde dolaşır gibi sıcacık hissettiren Ankara sokakları. Nefes alan, yaşayan sokaklarım benim. Ankara'nın sokakları ve yeğenimin gülen gözleriyle karşıladım baharı. Yüreğimdeki yorgunluğu attım, hafifledim. Mülkiyelilerin bahçesinde içtiğim birayla cila çekip üzerine, evime döndüm. Mutlu, dinlenmiş...
